NA WSI KOBIETOM JEST DUŻO TRUDNIEJ

Aktualności

05.05.2008

- Jak się chwilę zastanowię, to myślę, że kobietą na wsi wolałabym się nie urodzić...

No i ma pani rację. Na samym końcu naszego raportu zawarta jest taka dość istotna konkluzja - kobiety to przeciążone ogniwo polskiej zmiany systemowej; są obarczone nadmiarem obowiązków i cierpią na brak czasu. Nie słabym ogniwem, a właśnie przeciążonym - w wielu wymiarach. Tym samym lepiej dzisiaj kobietą na wsi się nie rodzić.

- Co najgorszego spotyka kobiety na wsi?

Za pomocą wywiadów kwestionariuszowych zbadaliśmy 1600 kobiet, jest to badanie reprezentatywne, ale oprócz tego prowadziłyśmy również, bo tak się składa, że w skład zespołu IV, koncentrującego się na determinantach aktywności społeczno-politycznej kobiet wiejskich, weszły wyłącznie kobiety - badania fokusowe. W czterech wybranych gminach wiejskich: w Andrespolu w woj. łódzkim, w Jedwabnie w woj. warmińsko-mazurskim, w Zborowcu w województwie kujawsko-pomorskim i w Działyniu w woj. w wielkopolskim, przeprowadziłyśmy tzw. wywiady zogniskowane, w których jednocześnie uczestniczyło od 12-15 osób. I wyszła rzecz bardzo charakterystyczna - w tych wywiadach, gdzie kobiety z danej wsi czy gminy spotkały się i wspólnie dyskutowały o swoich problemach pojawiały się tematy tabu.

- Jakie?

W ogóle nie mówiono o mężach, którzy zachowują się zdecydowanie nie tak, jak powinni. Nie pojawiał się problem alkoholizmu, nie pojawiał się problem przemocy w rodzinie. O swoich mężach mówiły tylko te kobiety, które miały powody, by mężów chwalić.Natomiast w badaniach ilościowych, kiedy pytałyśmy, czym powinny się przede wszystkim zająć organizacje kobiece działające na wsi, na pierwszym miejscu pojawiały się wskazania dotyczące przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Aż 64,8 proc. czyli prawie dwie trzecie kobiet nie tyle mówiło, że doświadcza przemocy w rodzinie, tym bardziej, że te badania były prowadzone w domach, często mogli tam również być mężowie, ale w sposób pośredni dawały do zrozumienia, że kobietom na wsi dzieje się bardzo źle. To był dominujący problem.

Dalej kobiety wymieniały konieczność przeciwdziałania dyskryminacji na rynku pracy - 38,2 proc. wskazań, czyli zdecydowanie mniej, ale również sporo. Potem pojawiły się takie zadania dla organizacji kobiecych jak: wspieranie aktywności zawodowej kobiet wiejskich, głównie poprzez tworzenie baz danych o lokalnych rynkach pracy czy doradztwo zawodowe, itd., wspieranie dostępu do edukacji i uwaga - przeciwdziałanie molestowaniu seksualnemu kobiet.[...]

Pełna treść rozmowy na www.rodzina.gov.pl